Ine kwam onze community binnen met haar unieke Mine Heritage Ultra Trail. Enkele maanden na deze uitdaging begon het opnieuw te kriebelen. Ine zal steile hellingen, beekjes en pittoreske dorpen doorkruisen tijdens een nieuwe geduchte uitdaging. Voor deze uitdaging zal ze fysiek en mentaal scherp moeten staan. Ine zal, met de ondersteuning van Digging Deeper, op zondag 20 november een FKT (Fastest Known Time) proberen neer te zetten op de koning van de Zuid-Limburgse wandelroutes, Het Krijtlandpad. Deze 91.4 kilometer lange route  bestaat uit meer dan zestig procent onverharde wegen en neemt je mee naar de mooiste plekjes die Zuid-Limburg te bieden heeft. Deze uitdaging is op haar lijf geschreven. Wij staan dan ook te springen om deze uitdaging samen met Ine aan te gaan. 

Tijdens de voorbereiding vroegen we aan Ine haar motivatie om deze unieke uitdaging aan te gaan. Ine haar antwoord was duidelijk. “Hardlopen is voor mij de zoektocht naar een gevoel van vrijheid: te verdwalen, te dromen, te ontdekken, te zijn.

De website “Fastest Known Time” speelt hier meesterlijk op in: een wereldwijde database vol met bewegwijzerde routes die je kunt lopen op je eigen moment en je eigen tempo. Niet enkel een manier om nieuwe gebieden te ontdekken maar tegelijkertijd blijft die competitieprikkel toch aanwezig. Op 20 november neem ik een nieuwe uitdaging aan: het Krijtlandpad lopen, 91km doorheen het Zuid-Limburgse Heuvelland.  Uit liefde voor dit wondermooie stukje natuur en een nieuwe kans om mijn grenzen te verleggen, zowel mentaal als fysiek. En als ik in de mogelijkheid ben om het parcoursrecord mee te pikken, zou dat de kers op de taart zijn.” 

Naar goede gewoonte stondDigging Deeper weer in voor de bevoorrading, de logistieke ondersteuning, videoen fotografie. Het volledige avontuur van Ine was ditmaal ook weer live mee tevolgen via de verschillende Digging Deeper kanalen.  Hier werd nogmaalsduidelijk  “Wie schoan Limburg is”.  

Vroeg in de ochtend op zondag 20 november stonden wij, met kleine oogjes en een gezonde dosis spanning, voor de woning van Ine.  Ine die, in de community bekend staat om haar ontzettend vroege ochtend loopjes, was fris en helemaal klaar om het volledige Krijtlandpad te ontdekken.  Samen vertrokken wij richting het startpunt van Het Krijtlandpad, het Station van Maastricht. Dit spoorwegstation is gelegen aan de oostkant van de Maas en vanuit dit station vertrekt het Krijtlandpad in twee richtingen om uiteindelijk weer thuis te komen in het station van Maastricht. Het was een koude en grijze novemberdag, maar dit kon zowel Ine als de voltallige crew niet deren. 

Voor vertrek poseerde Ine nog even, voor de lens van co-founder en huisfotograaf Pieter, vlak onder de klok van Mestreech station die stipt 8u00 aan gaf. Ettelijke minuten later was het zover: de officiële start van Ine haar nieuwe uitdaging. Ine verdween tussen de nietsvermoedende treinreizigers over de overdekte voetgangersbrug van het station. 

Ine was ondanks het gure weer onmiddellijk goed op schema. Na de 2^de bevoorrading gaf Ine aan dat de koude haar parten begon te spelen. Ine, die last heeft van winterhanden of perniones kon haar handen nog moeilijk bewegen. Hierdoor werd het tijdens het lopen steeds moeilijker om de verpakking van haar Maurten gels te open. Daarnaast speelde de kou ook in op het gemoed van de anders zo mentaal sterke Ine. Bij de 3^de bevoorrading gaf Ine aan nog steeds veel last te hebben van haar koude handen. Als team hadden wij op deze situatie geanticipeerd. Ine kreeg een vers en dikker paar handschoenen. De handschoenen werden door de crew ook voorzien van verwarmde patches. Zo konden Ine haar handen tijdens het lopen rustig opwarmen. Deze kleine interventie maakte voor Ine een wereld van verschil.

Ter hoogte van het Drielandenpunt was Ine nog steeds fris en vastberaden om het Krijtlandpad te kunnen afvinken van haar to-run lijstje.  Na 50 kilometer was immers de grootste klim achter de rug en begon ze aan het laatste deel van de route. 

De weergoden waren ons op zaterdag 20 november niet gunstig gezind. Naast de kou begon het in het Zuid-Limburgse Gulpen plots te regenen. Vanuit Gulpen was het nog een kleine 25 kilometer tot de eindstreep. Gedurende de laatste etappe van de tocht door de regen werd Ine bijgestaan door co-founder Maarten, gewapend met zijn GoPro.

De dag maakte plaats voor Egyptische duisternis in de bossen en langs de velden van Zuid-Limburg. De hoofdlamp van Ine werd ontstoken. Maastricht was vanop een modderig veldweggetje zichtbaar in de verte. Het einde was letterlijke in zicht. Het donkere en modderige veldweggetje maakte plaats voor de mooie en verlichte groene loper van de Stad Maastricht. Hier moest Ine nog enkele stedelijke “bergen” zoals vluchtheuvels en enkele kleine bruggetjes overwinnen. Het Krijtlandpad bracht Ine via de achterzijde van het voetbalstadion van Maastricht in één rechte lijn naar de eindbestemming, het station van Maastricht. 

Wat een avontuur! Ine nam na 09u39 terug plaats onder de klok van Maastricht station, daar waar het allemaal begon, daar aan de trappen bij de overdekte voetgangersbrug. Met wijd gespreide armen en een zucht van opluchting kon Pieter dit fantastische moment voor Ine op foto vastleggen. 

Het was een mooie dag waar karakter, teamwork en vastberadenheid centraal stonden. Ine is een fantastische atlete en een zeer sterke persoon. De koning van de Zuid-Limburgse wandelroutes, Het Krijtlandpad werd door Ine op zondag 20 november 2022 succesvol afgelegd na een uitzonderlijke sportieve prestatie van 91 kilometer in 09u39. 

Dit was helaas niet voldoende om een FKT te behalen op deze ultratrail. Dit toont nogmaals aan wat voor een uitzonderlijke atlete Irene Kinnegim wel is. De Nederlandse liep in April 2021 de volledige route self-supported in 8u28m4s.